Ετικέτα: ψυχολογία

Το παράδειγμα των παιδιών μας

ksokouΣχολιάστε

Ένα ρητό λέει «όταν δεν μαθαίνουμε από μια δυσκολία, η επόμενη θα είναι μεγαλύτερη». Εμείς λοιπόν οι πρόωρογονείς περάσαμε μία και δύο και τρεις δυσκολίες βλέποντας τα παιδιά μας να ακροβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου. Μερικοί από εμάς παλεύουν ακόμα με δυσκολίες έστω και αν – ευτυχώς – έχει ξεπεραστεί το στάδιο της ακροβασίας.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι δυσκολίες μάς δίνουν μοναδικές ευκαιρίες να εξελιχτούμε σαν άνθρωποι και να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι, να αξιολογήσουμε τις ουσιαστικές μας σχέσεις και να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο και πιο φωτεινό μέλλον.

Γιατί όμως είναι σημαντικό ειδικά για τους γονείς με πρόωρα να φροντίζουν την ψυχική τους υγεία και να κάνουν ό,τι μπορούν για να αλλάξουν οπτική και προοπτική στη ζωή τους, βλέποντας τα πράγματα θετικά;

Read More »

Καγκουρό για καλύτερη ζωή

ksokouΣχολιάστε

Μια νέα έρευνα αποδεικνύει τα μακροπρόθεσμα οφέλη της αγκαλιάς Καγκουρό και ζητάει την καθολική εφαρμογή της. Το ίδιο και εμείς. 

kangaroo-care

Τα οφέλη της αγκαλιάς Καγκουρό πλέον είναι γνωστά και αποδεκτά από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας, ακόμη κι αν στην Ελλάδα η φροντίδα αυτή δεν εφαρμόζεται σε όλες τις μονάδες νοσηλείας νεογνών: Βελτίωση της αναπνευστικής και της καρδιακής λειτουργίας, ταχύτερη έναρξη θηλασμού, συμβολή στο δέσιμο και στην ψυχολογία γονέα-παιδιού. Εκείνο όμως που ίσως δεν μπορούμε να φανταστούμε είναι τα μακροπρόθεσμα οφέλη της, πράγμα που απέδειξε μια νέα έρευνα που διεξήχθη από το Ίδρυμα Καγκουρό στην Πρωτεύουσα της Κολομβίας, Μπογκοτά, και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό »Pediatric Research».

Read More »

Το πιο δύσκολο απ’ όλα

ksokouΣχολιάστε

morisson

Είδα ένα όνειρο. Ήμουν λέει επάνω σε ένα υδροπλάνο, αερόστατο, ελικόπτερο, whatever. Πετούσα επάνω από ένα μαγευτικό τοπίο κάπου – λέει – στη Χαλκιδική. Χωρίς τζάμι μπροστά μου, μπροστά εγώ, στην πρώτη θέση και πίσω ο πιλότος, ένας απροσδιόριστος οικογενειακός φίλος που ήξερε τη μυστική διαδρομή για λίγους και προσφέρθηκε να μου τη δείξει. Η ομορφιά του τοπίου ασύλληπτη. Βάλε μαζί όλες τις φυσικές ομορφιές που ξέρεις, εναλλασσόμενες. Δεν τη χωρούσε ο νους. Αν σου χει τύχει να κλάψεις από την πολλή ομορφιά ή έστω την ευτυχία της στιγμής που σε κάνει να νιώθεις ότι να, ρε, τώρα αξίζει να ζω. Έτσι. Έκλαιγα από την ομορφιά. Τρόμαζα ταυτόχρονα, αλλά βουτούσα σε αυτήν. Αλλά δεν ήμουν μόνη στην μπροστινή θέση.

Read More »

Daddy cool? (part 2)

ksokouΣχολιάστε

Γνωρίζουμε αρκετά για το πώς βιώνει την προωρότητα μία μητέρα. Οι δεκάδες ιστορίες που φιλοξενούνται στο site μαρτυρούν την ανάγκη τους να μοιραστούν την εμπειρία τους, τα συναισθήματά τους. Πώς όμως αντιμετωπίζουν την προωρότητα οι μπαμπάδες; (διαβάστε κι άλλες απαντήσεις εδώ).

daddy_n

1) Τι σκέφτηκες και πώς ένιωσες όταν πρωτοαντίκρισες το μωρό σας;

Νίκος: Σε γενικές γραμμές πλημυρίζεις από συναισθήματα εκείνη τη στιγμή και δεν είναι εύκολο να περιγραφούν. Μπορώ να ξεχωρίσω και να πω μόνο χαρά και ενθουσιασμό τη στιγμή που το αντίκρισα. Όμως πιο πριν, όταν βγήκε ο γυναικολόγος και μου είπε πως γεννήθηκε και είναι καλά, ένιωσα χαρά αλλά και μεγάλη ανακούφιση ταυτόχρονα που κάτι που φοβήθηκα τόσο πολύ σαν γεγονός έδειξε να είχε ευχάριστη κατάληξη. Λες και ένα τεράστιο βάρος έφυγε από μέσα μου.

Κώστας: Τίποτα δεν σκέφτηκα. Είπα μόνο: επιτέλους, η γυναίκα μου ξεμπέρδεψε και θα ηρεμήσει μετά από τόσες ώρες.

Read More »

Ομάδες υποστήριξης γονέων στη Θεσσαλονίκη

ksokou4 Σχόλια
Θλίψη, αγωνία, απόγνωση, απώλεια, αίσθημα μοναξιάς, ενοχές, δυσκολία προσαρμογής σε μια νέα πραγματικότητα ή ζωή, μετατραυματικό στρες, προβλήματα με τον σύντροφο και την οικογένεια. Τα «δώρα» της προωρότητας όσον αφορά τα συναισθήματα ενός γονιού είναι πλουσιοπάροχα.Τις περισσότερες φορές η επαφή με άλλους γονείς με την ίδια εμπειρία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην ανακούφιση των αρνητικών συναισθημάτων.

Η μοναξιά της προωρότητας

ksokouΣχολιάστε

monaxian

«Το μόνο που θες είναι κάποιος να σε καταλάβει», «Το αίσθημα της μοναξιάς ήταν μεγάλο και κανείς δεν μπορούσε να την βοηθήσει με την απελπισία που ένιωθε και την αγωνία για τα όσα είχαν περάσει και για όσα θα έφερνε το μέλλον». Μερικές μόνο από τις φράσεις που χρησιμοποίησαν οι γονείς για να περιγράψουν στο 31εβδομάδες πώς έζησαν την προωρότητα. Πράγματι κανείς δεν μας καταλαβαίνει ή είναι όλα ιδέα μας; Πόσο μπορεί να φταίει η προωρότητα για τα συναισθήματα μοναξιάς που οι περισσότερες βιώνουμε; Ρωτήσαμε την Κωνσταντίνα Τσάκου, ψυχολόγο Α.Π.Θ., MSc και μητέρα δύο πρόωρων παιδιών (27 και 36 εβδομάδων αντίστοιχα) και μας είπε αυτό που φανταζόμασταν: ότι είναι λογικό και επόμενο. Πλην όμως καλό είναι να βρούμε τρόπους για να το αντιμετωπίσουμε. Και φυσικά να δώσουμε στους άλλους να καταλάβουν γιατί νιώθουμε έτσι.

Read More »

Χωρίς ταμπού

ksokouΣχολιάστε

 

Διπλωμένη στα δύο για να μου κάνουν την επισκληρίδιο προσπαθώ να παραμείνω ήρεμη και αισιόδοξη, όχι για την έκβαση του τοκετού, αλλά για τη ζωή και την υγεία της κόρης μου, που έρχεται τελικά σε λίγες ώρες στη ζωή, στις 31 εβδομάδες + 3 ημέρες κύησης. Λίγα λεπτά μετά και αφού έχω ακούσει το κλάμα της και την έχω φιλήσει ψηλά στη μύτη, ανάμεσα στα φρύδια, που ακόμη και τώρα όταν συσπώνται από το κλάμα μου θυμίζουν εκείνο το πρώτο κλάμα και το φιλί του αποχωρισμού, η γλυκύτατη μαία σκύβει πάνω από το κεφάλι μου και μου ψιθυρίζει με σιγουριά: «Αυτή θα γίνει κάποτε η ομορφότερη μέρα της ζωής σου». 

Read More »

Τύψεις και προωρότητα

ksokouΣχολιάστε

Mom_guilt

Δεν μπόρεσες να κρατήσεις λίγο ακόμη το παιδί, νιώθεις ότι το σώμα σου σε πρόδωσε, νιώθεις ενοχές που γέννησες πρόωρα; Το να αναγνωρίζεις πού έχεις κάνει λάθος ώστε να μην το επαναλάβεις είναι πολύ χρήσιμο. Το να χρεώνει μια μαμά τον εαυτό της για κάτι που έχει παρέλθει και δεν αλλάζει δεν είναι. Αντίθετα μπορεί να γίνει καταστροφικό. Η ψυχολόγος Χριστιάνα Γερμανού μάς λύνει όλες τις απορίες σχετικά με τις ενοχές και δίνει μερικές ιδέες για να απαλλαγούμε από αυτές.

Read More »