Εσύ φταις;
Τώρα τι απάντηση μπορεί να περιμένεις; Πάντως, η αλήθεια είναι ότι ούτε ο γιατρός δεν ήξερε ακριβώς. Αν εννοείς ότι δεν πρόσεχα, θα σου απαντήσω ότι μάλλον πρόσεχα περισσότερο από όσο έπρεπε. Ήμουν κάτω των 35 και υγιής όταν έμεινα έγκυος, πρόσεχα πολύ τη διατροφή μου, δεν κάπνιζα, δεν έπινα, δεν φορούσα ψηλοτάκουνα, δεν, δεν … Θα ήθελα να μην εργάζομαι όταν ήμουν έγκυος όπως και εσύ που μου έκανες αυτή την ερώτηση, αλλά δεν είχα αυτή την επιλογή.
Τη Λυδία τη γνώρισα στα περιοδικά. Είναι από αυτούς τους ανθρώπους που η ενέργεια δεν εγκαταλείπει ποτέ. Ασταμάτητη και αστείρευτη. Δημοσιογράφος, παρουσιάστρια, ραδιοφωνική παραγωγός, παραγωγός σόου και πρόσφατα business woman, δεν σταματάει να μαθαίνει (διάφορα, δεν είναι της παρούσης) και να δημιουργεί. Τα είχαμε πει αρκετές φορές, όμως πάντα βιαστικά και… επιφανειακά. Η πρώτη φορά που μιλήσαμε τόσο αληθινά αποτυπώνεται σε αυτήν εδώ τη συνέντευξη για την οποία την ευχαριστώ πολύ.
Πότε γέννησες το Βίκτωρα (σε ποια εβδομάδα κύησης) και πόσο είναι τώρα;
Γεννήθηκε στις 30 εβδομάδες +2 ημέρες, ύψος 33 εκατοστά και βάρος 1 κιλό και 80 γραμμάρια. Έμεινε στη μονάδα δύο μήνες, το μεγαλύτερο διάστημα στην εντατική. Φέτος τον Ιούνιο θα κλείσει τα δύο – οπότε θα σταματήσουμε να μετράμε και τη διορθωμένη του ηλικία (ήταν να γεννηθεί Αύγουστο).
Τηλεόραση, ραδιόφωνο, Yes I do και Yes I Am, αλλά πρόσφατα και Boom! H Μυρτώ Κάζη νομίζω ότι είναι από τα πιο αεικίνητα πλάσματα που έχω γνωρίσει και το… χειρότερο; Από τότε που έγινε μητέρα συνεχίζει με τους ίδιους αμείωτους ρυθμούς! Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει, ούτε και τολμώ να τη ρωτήσω. Για μένα έγινε φίλη, όταν μου χτύπησε την πόρτα για να μου πει ότι κι εκείνη γέννησε πρόωρα. Ο Οδυσσέας της ήταν 30 εβδομάδων και 5 ημερών, όταν αποφάσισε να γνωρίσει τον κόσμο μας ανήμερα Χριστουγέννων και τώρα είναι 5,5 ετών. Όλα αυτά τα χρόνια το blogging και η προωρότητα μάς έφεραν κοντά και κάπως έτσι ήρθε η ώρα να μιλήσει στο 31ebdomades για τη δική της εμπειρία με την προωρότητα, εγκαινιάζοντας μια σειρά όμορφων και ειλικρινών συζητήσεων.
Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που γέννησες πρόωρα;
Ουφ, πέρασαν 5,5 χρόνια… Απίστευτο μου φαίνεται!
Πόσων εβδομάδων ήταν το παιδί;
Ο Οδυσσέας μου ήταν 30 εβδομάδων και 5 ημερών. Δεν κατάφερα καν να φτάσω στις 31 εβδομάδες του blog σου!
Η γέννα μου (αφιερωμένο στους γιους μου)
Πριν από δύο χρόνια, αρχές καλοκαιριού, μόλις είχα μπει στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης μου. Ήμουν χαρούμενη γιατί είχαμε πιάσει ένα σημαντικό στόχο: τις 32 βδομάδες κύησης. Στη δίδυμη κύηση, η προωρότητα είναι μια απειλή που πλανάται συνεχώς πάνω από το κεφάλι σου. Ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που δε χάρηκα την εγκυμοσύνη μου όσο θα ήθελα. Είχα άγχος… Ένα σφίξιμο στο στομάχι μη συμβεί κάτι κι ο τοκετός δεν πάει καλά.
Στη 12η βδομάδα της εγκυμοσύνης μου, αφού τελειώσαμε την αυχενική διαφάνεια, η γιατρός μας είπε πως θέλει να μας μιλήσει… «Όλα είναι καλά με το μωρό, φυσιολογική ανάπτυξη, σωστή λειτουργία οργάνων, υπάρχει όμως ένα θέμα το οποίο αντιμετωπίζεται μεν αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιο. Οι έλικες του εντέρου φαίνονται ξεκάθαρα να επιπλέουν μέσα στο αμνιακό υγρό. Το μωρό έχει γαστρόσχιση».
Γαστρόσχιση…τι είναι αυτό; Τρομακτικό και μόνο που το ακούς… Μας εξήγησε κάποια πράγματα, μας έδωσε τηλέφωνα για επαφές με παιδοχειρουργούς, νοσοκομεία κτλ. Έψαχνα στο ίντερνετ με το που βγήκα από το γραφείο… Σχεδόν μηδενική αναφορά στην ελληνική βιβλιογραφία, κάποια άρθρα στα αγγλικά με στατιστικά και ποσοστά, βίντεο από γονείς με την ιστορία του δικού τους μωρού και εικόνες… Εικόνες που σου προκαλούν φόβο.
Σπουδαία νέα σχετικά με την υγεία των πρόωρα γεννημένων παιδιών είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Μέσα σε 20 χρόνια, οι ομάδες του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας στη Γαλλία διαπίστωσαν μια ξεκάθαρη βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης των παιδιών που γεννιούνται πρόωρα και μια μείωση κατά το ήμισυ στις εγκεφαλικές βλάβες μέχρι την ηλικία των 2 ετών.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι σε ποιον απευθύνονται τα παραμύθια; Στα παιδιά ή στους μεγάλους; Μήπως διαβάζοντάς τα ο ενήλικας παίρνει το μήνυμα που χρειάζεται να μεταφέρει στο παιδί κι αν η ιστορία αρέσει στον ίδιο, θα τη διηγηθεί με τέτοιο τρόπο που τελικά θα την αγαπήσει και ο μικρός του ακροατής; Αφορμή για τις σκέψεις μου αυτές στάθηκε ένα παιδικό βιβλίο που διαβάσαμε τις προάλλες – συνηθίζουμε ακόμη να διαβάζουμε μαζί βιβλία, παρότι πλέον μπορεί και μόνη της – γιατί ένιωσα ότι πρωτίστως σε μένα είχε κάτι να πει. Μία από εκείνες τις απλές αλήθειες που αρκεί μία στιγμή για να συνειδητοποιήσεις τη σημασία τους στη ζωή σου.
Μετράω τα δάχτυλά της. Πέντε και πέντε και πέντε και πέντε. Τα φιλάω. Κοιτάζω με θαυμασμό τα καινούργια δόντια της, αυτά που ξεπροβάλλουν σιγά σιγά για να μείνουν για πάντα στο χαμόγελό της. Εκστασιάζομαι με κάθε συλλογισμό της, ξεκαρδίζομαι με τα αστεία της, την κοιτάζω σαν χαζή, όταν εκτελεί ασκήσεις γυμναστικής ή όταν τραγουδάει με τη χορωδία ή όταν τρέχει. Κυρίως αυτό. Κι ας τρέχει ακόμη λίγο ατσούμπαλα. Δεν μπορώ να πιστέψω ακόμη και σήμερα, σχεδόν 8 χρόνια μετά τη γέννησή της, ότι έχει δύο πόδια που της επιτρέπουν να τρέχει. Νιώθω σαν τον γονιό που βλέπει το παιδί του να περπατάει για πρώτη φορά και θέλω να τη χειροκροτήσω, ξανά και ξανά. Μοιάζει απίστευτο. Είμαι χαζομαμά ή είναι που ξέρω πως τίποτε δεν είναι δεδομένο. Και αυτό με κάνει να αντιμετωπίζω την κάθε ύπαρξη σαν θαύμα. Ένα θαύμα που ξέφυγε από οτιδήποτε μπορούσε να πάει στραβά. Και την κόρη μου – αλλά και όλα τα πρόωρα παιδιά – σαν θαύμα επί 2.
Όταν γέννησα πρόωρα, πριν από σχεδόν 8 χρόνια, και ζήτησα να δω την ψυχολόγο του μαιευτηρίου, εκείνη απόρησε τι την ήθελα. Δεν ήταν, μήπως, το παιδί καλά; Όταν λίγους μήνες αργότερα αναζητούσα baby sitter για την 6 μηνών κόρη μου και βρήκα κάποια μαία η οποία εντελώς τυχαία είχε εμπειρία στην επιλόχειο κατάθλιψη, μου είπε: «Εσείς πάθατε επιλόχειο με λόγο». Ήταν όμως επιλόχειος κατάθλιψη; Υπάρχει άραγε επιλόχειος με ή χωρίς λόγο;
Σήμερα, οι γονείς ξέρουν πολλά για την επιλόχειο κατάθλιψη και υπάρχουν τρόποι και ειδικοί για να τη διαγνώσουν και να την αντιμετωπίσουν. Πρόσφατα μάλιστα έπεσα πάνω σε ένα δημοσίευμα που περιέγραφε την εμπειρία μιας αμερικανίδας μητέρας με πρόωρο μωρό. Στα μαιευτήρια εκεί τους δίνουν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τη μητρική κατάθλιψη, ώστε να εντοπίσουν τις υποψήφιες ή πάσχουσες μαμάδες και να τις βοηθήσουν. Εκείνο όμως για το οποίο δεν ψάχνουν ούτε εκεί, που είναι πιο μπροστά ομολογουμένως, πόσο μάλλον εδώ, είναι το μετατραυματικό στρες ή σύνδρομο. Post traumatic stress disorder διεθνώς. Το παρουσιάζει το 53% των μαμάδων που πέρασαν την πόρτα της ΜΕΝΝ και δεν έχει να κάνει με την κλασική επιλόχειο κατάθλιψη, αν και ορισμένα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν.
