Ετικέτα: προωρότητα

Η Μυρτώ Κάζη μιλάει για το προωράκι της

ksokouΣχολιάστε
Η Μυρτώ φωτογραφίζεται με ένα πλεκτό χταποδάκι, το αγαπημένο κουκλάκι των πρόωρων μωρών.

Τηλεόραση, ραδιόφωνο, Yes I do και Yes I Am, αλλά πρόσφατα και Boom! H Μυρτώ Κάζη νομίζω ότι είναι από τα πιο αεικίνητα πλάσματα που έχω γνωρίσει και το… χειρότερο; Από τότε που έγινε μητέρα συνεχίζει με τους ίδιους αμείωτους ρυθμούς! Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει, ούτε και τολμώ να τη ρωτήσω. Για μένα έγινε φίλη, όταν μου χτύπησε την πόρτα για να μου πει ότι κι εκείνη γέννησε πρόωρα. Ο Οδυσσέας της ήταν 30 εβδομάδων και 5 ημερών, όταν αποφάσισε να γνωρίσει τον κόσμο μας ανήμερα Χριστουγέννων και τώρα είναι 5,5 ετών. Όλα αυτά τα χρόνια το blogging και η προωρότητα μάς έφεραν κοντά και κάπως έτσι ήρθε η ώρα να μιλήσει στο 31ebdomades για τη δική της εμπειρία με την προωρότητα, εγκαινιάζοντας μια σειρά όμορφων και ειλικρινών συζητήσεων.

 

 

 

Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που γέννησες πρόωρα;

Ουφ, πέρασαν 5,5 χρόνια… Απίστευτο μου φαίνεται!

Πόσων εβδομάδων ήταν το παιδί;

Ο Οδυσσέας μου ήταν 30 εβδομάδων και 5 ημερών. Δεν κατάφερα καν να φτάσω στις 31 εβδομάδες του blog σου!

Read More »

Η ιστορία της Ναταλίας: Γιατί ζητάω ΜΕΝΝ στην Κέρκυρα

ksokouΣχολιάστε

Η γέννα μου (αφιερωμένο στους γιους μου)

Πριν από δύο χρόνια, αρχές καλοκαιριού, μόλις είχα μπει στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης μου. Ήμουν χαρούμενη γιατί είχαμε πιάσει ένα σημαντικό στόχο: τις 32 βδομάδες κύησης. Στη δίδυμη κύηση, η προωρότητα είναι μια απειλή που πλανάται συνεχώς πάνω από το κεφάλι σου. Ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που δε χάρηκα την εγκυμοσύνη μου όσο θα  ήθελα. Είχα άγχος… Ένα σφίξιμο στο στομάχι μη συμβεί κάτι κι ο τοκετός δεν πάει καλά.

Read More »

Γαστρόσχιση: Μια αληθινή ιστορία

ksokouΣχολιάστε

 

Στη 12η βδομάδα της εγκυμοσύνης μου, αφού τελειώσαμε την αυχενική διαφάνεια, η γιατρός μας είπε πως θέλει να μας μιλήσει… «Όλα είναι καλά με το μωρό, φυσιολογική ανάπτυξη, σωστή λειτουργία οργάνων, υπάρχει όμως ένα θέμα το οποίο αντιμετωπίζεται μεν αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιο. Οι έλικες του εντέρου φαίνονται ξεκάθαρα να επιπλέουν μέσα στο αμνιακό υγρό. Το μωρό έχει γαστρόσχιση».

Γαστρόσχιση…τι είναι αυτό; Τρομακτικό και μόνο που το ακούς… Μας εξήγησε κάποια πράγματα, μας έδωσε τηλέφωνα για επαφές με παιδοχειρουργούς, νοσοκομεία κτλ. Έψαχνα στο ίντερνετ με το που βγήκα από το γραφείο… Σχεδόν μηδενική αναφορά στην ελληνική βιβλιογραφία, κάποια άρθρα στα αγγλικά με στατιστικά και ποσοστά, βίντεο από γονείς με την ιστορία του δικού τους μωρού και εικόνες… Εικόνες που σου προκαλούν φόβο.

Read More »

Καλύτερη υγεία για τα πρόωρα

ksokouΣχολιάστε

 

Σπουδαία νέα σχετικά με την υγεία των πρόωρα γεννημένων παιδιών είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Μέσα σε 20 χρόνια, οι ομάδες του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας στη Γαλλία διαπίστωσαν μια ξεκάθαρη βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης των παιδιών που γεννιούνται πρόωρα και μια μείωση κατά το ήμισυ στις εγκεφαλικές βλάβες μέχρι την ηλικία των 2 ετών.

Read More »

Η ιστορία του μπαμπά Σ. : Χάνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου

ksokouΣχολιάστε
Θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ την ιστορία μας, μέσα από τα μάτια του πατέρα. Μέσα από τα μάτια του κομπάρσου εν μέρει, διότι πρωταγωνιστές είναι η μάνα και το παιδί σε μία γέννα. Η μάνα νιώθει και πονάει πιο πολύ από τον πατέρα τους 9 μήνες της μαγικής διαδρομής που λέγεται εγκυμοσύνη. Ο πατέρας απλά προσπαθεί να νιώσει ή να καταλάβει το τι συμβαίνει.
Ήταν η πρώτη μας εγκυμοσύνη και η χαρά μας απερίγραπτη. Το θέλαμε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο να δούμε ένα τεστ εγκυμοσύνης θετικό. Μάλιστα την ίδια ώρα που είδαμε το τεστ πήγαμε και για τη χοριακή εξέταση, ώστε να σιγουρέψουμε 100% το γεγονός που επιτέλους θα άλλαζε τη ζωή μας.
Όλα κυλούσαν ομαλά στην εγκυμοσύνη. Και όταν λέω ομαλά το εννοώ… εξετάσεις τέλειες, υπέρηχοι στην ώρα τους με πολύ καλά αποτελέσματα, χωρίς ναυτίες η γυναίκα μου, χωρίς εμετούς, η ανάπτυξη του μικρού κανονική και τίποτα δεν μας έδειχνε πως μέσα σε αυτά τα πελάγη ευτυχίας θα έρθει τέτοια φουρτούνα που δεν θα την έχουμε ξανανιώσει στη ζωή μας.

Read More »

Ήμουν λύκος κι ήταν πεταλούδα

ksokouΣχολιάστε

 

Μερικές φορές αναρωτιέμαι σε ποιον απευθύνονται τα παραμύθια; Στα παιδιά ή στους μεγάλους; Μήπως διαβάζοντάς τα ο ενήλικας παίρνει το μήνυμα που χρειάζεται να μεταφέρει στο παιδί κι αν η ιστορία αρέσει στον ίδιο, θα τη διηγηθεί με τέτοιο τρόπο που τελικά θα την αγαπήσει και ο μικρός του ακροατής; Αφορμή για τις σκέψεις μου αυτές στάθηκε ένα παιδικό βιβλίο που διαβάσαμε τις προάλλες – συνηθίζουμε ακόμη να διαβάζουμε μαζί βιβλία, παρότι πλέον μπορεί και μόνη της – γιατί ένιωσα ότι πρωτίστως σε μένα είχε κάτι να πει. Μία από εκείνες τις απλές αλήθειες που αρκεί μία στιγμή για να συνειδητοποιήσεις τη σημασία τους στη ζωή σου.

 

 

Read More »

Εγώ και η προωρότητα 8 χρόνια μετά

ksokouΣχολιάστε

 

Μετράω τα δάχτυλά της. Πέντε και πέντε και πέντε και πέντε. Τα φιλάω. Κοιτάζω με θαυμασμό τα καινούργια δόντια της, αυτά που ξεπροβάλλουν σιγά σιγά για να μείνουν για πάντα στο χαμόγελό της. Εκστασιάζομαι με κάθε συλλογισμό της, ξεκαρδίζομαι με τα αστεία της, την κοιτάζω σαν χαζή, όταν εκτελεί ασκήσεις γυμναστικής ή όταν τραγουδάει με τη χορωδία ή όταν τρέχει. Κυρίως αυτό. Κι ας τρέχει ακόμη λίγο ατσούμπαλα. Δεν μπορώ να πιστέψω ακόμη και σήμερα, σχεδόν 8 χρόνια μετά τη γέννησή της, ότι έχει δύο πόδια που της επιτρέπουν να τρέχει. Νιώθω σαν τον γονιό που βλέπει το παιδί του να περπατάει για πρώτη φορά και θέλω να τη χειροκροτήσω, ξανά και ξανά. Μοιάζει απίστευτο. Είμαι χαζομαμά ή είναι που ξέρω πως τίποτε δεν είναι δεδομένο. Και αυτό με κάνει να αντιμετωπίζω την κάθε ύπαρξη σαν θαύμα. Ένα θαύμα που ξέφυγε από οτιδήποτε μπορούσε να πάει στραβά. Και την κόρη μου – αλλά και όλα τα πρόωρα παιδιά – σαν θαύμα επί 2.

Read More »