Σε λίγες μέρες θα γίνει 12 μηνών. Πέρασε ο πρώτος χρόνος της ζωής της. Ευτυχώς είναι καλά. Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και έχω την ανάγκη να μοιραστώ αυτά που περάσαμε η μικρή μου μαχήτρια και εγώ.
Όλα ξεκίνησαν στις 23/12/15, διένυα τη 18η εβδομάδα της δεύτερης κύησής μου. Ξαφνικά, εκείνη την ημέρα είδα άσπρη βλέννα στο εσώρουχό μου, ειδοποίησα τον γιατρό μου. Μου είπε να περάσω από το ιατρείο. Με εξέτασε χωρίς να μου κάνει υπέρηχο, όλα καλά είπε, απλά να μην σηκώνω το μωρό (6,5 μηνών τότε). Περνούσαν οι μέρες, τα υγρά συνεχίζονταν, ξαναπήγα στο γιατρό. Πάλι μου είπε τα ίδια, κλειστός ο τράχηλος απέξω, να ξεκουράζομαι. Ξαναπήγα άλλη μία φορά, αλλά εκείνος ούτε μία φορά δεν χρησιμοποίησε τον υπέρηχο για να μετρήσει το μήκος του τραχήλου. Ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά, ήθελα να ζητήσω δεύτερη γνώμη, αλλά δεν πρόλαβα. Στις 14/1/16 ξύπνησα με ροζ βλέννα. Αυτή τη φορά δεν με καθησύχασε ο γιατρός, διαστολή μου είπε και με έστειλε στο νοσοκομείο. Ήμουν 21 + 3 εβδομάδων.
Read More »