Η Μαρία Στραγαλινού είναι βοηθός περιγεννητικού πένθους, βοηθάει δηλαδή τις νέες μητέρες που έχασαν το μωρό τους να διαχειριστούν την απώλεια αυτή. Είναι όμως και βοηθός μητρότητας με ειδίκευση στο περιγεννητικό πένθος. Δηλαδή βοηθάει και τις μητέρες που έχουν πάρει το μωρό τους στο σπίτι – σκέτο -, αλλά κι εκείνες που έχουν βιώσει μια απώλεια. Αν την ήξερα πριν από 7 χρόνια, θα την είχα καλέσει, γιατί από τη μία χρειαζόμουν βοήθεια με το μωρό τις πρώτες μέρες στο σπίτι, από την άλλη τα συναισθήματα απώλειας (μιας ευτυχισμένης γέννας, της πρώτης αγκαλιάς, της χαράς, ενός υγιούς και ροδαλού μωρού) που βίωσα εξαιτίας του πρόωρου τοκετού μου ήταν τεράστια και μόνο τώρα έχω καταφέρει να τα βάλω σε μια σειρά (αλήθεια). Όμως και να την γνώριζα τότε, η Μαρία δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα και έτσι δεν θα μπορούσε να με βοηθήσει. Γιατί ο λόγος που την έκανε να προσφέρει αγάπη ήταν οι δικές της πληγές, η απώλεια του δικού της μωρού, του δεύτερου παιδιού της λίγο προτού μπει στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης της. Τη Μαρία τη θαυμάζω και σχεδόν την αγαπάω, αν και την ξέρω ελάχιστα, επειδή κάνει δύο πράγματα: τον πόνο προσφορά και την αλήθεια των συναισθημάτων της φανερή. Μας προτρέπει να μιλάμε για τα ανείπωτα και να εκφράζουμε όσα νιώθουμε. Είναι κατά του «κατάφερα να μην κλάψω καθόλου» όσο κι εγώ. Περισσότερα για εκείνη θα βρείτε στο μπλογκ της Μαμά προς Μαμά
Παρκάτω, διαβάστε την όμορφη κουβέντα μας.
Συνέντευξη στην Κέλλυ Σώκου
Τι χρειάζεται να ακούσει και τι δεν χρειάζεται να ακούσει μια μητέρα που βίωσε την απώλεια;
Μια μητέρα που έχει βιώσει απώλεια δεν χρειάζεται να ακούσει φράσεις του τύπου «Θα κάνεις άλλο, μην στενοχωριέσαι», «Σταμάτα πια να κλαίς και άστο πίσω σου», «Ξεκίνα τώρα για το επόμενο» κλπ. Τέτοιες φράσεις διακόπτουν βίαια την διαδικασία του πένθους που κάθε μητέρα περνά σε τέτοιες περιπτώσεις. Διακόπτουν μια διαδικασία που οδηγεί προς τη θεραπεία, προς την επούλωση του τραύματος. Από την άλλη, φράσεις όπως «Είμαι εδώ για σένα», «Σε ακούω, πες μου ό,τι θες», «Καταλαβαίνω τον πόνο σου, πάρε τον χρόνο σου» κλπ. δείχνουν ενσυναίσθηση, κατανόηση και επιτρέπουν στην πενθούσα μητέρα (ή και πατέρα) να βιώσουν τα συναισθήματά τους ελεύθερα, να εκφραστούν και να νιώσουν ότι στηρίζονται από το περιβάλλον τους.
Read More »
