Κλείστε τα μάτια και ονειρευτείτε. Ονειρευτείτε πως είστε μαζί με το πρόωρο μωρό σας στο ίδιο δωμάτιο για όσο διάστημα χρειάζεται να νοσηλευτεί. Εκείνο στη θερμοκοιτίδα του κι εσείς στο κρεβάτι σας. Με το δικό σας μπάνιο, το δικό σας θήλαστρο και το δικό σας ψυγείο. Μέσα στο δωμάτιο υπάρχει ακόμη και ένας καναπές που γίνεται κρεβάτι για να φιλοξενήσει τον μπαμπά ή τη γιαγιά που πιθανώς θέλουν να είναι μαζί σας. Μένετε εκεί όλοι μαζί και μπορείτε να παίρνετε αγκαλιά το μωρό, να το ακουμπάτε στο στήθος σας, να του αλλάζετε πάνα και να το ταΐζετε. Μπορείτε να είστε παρούσα στις ιατρικές εξετάσεις που γίνονται μέσα στο δωμάτιο και να του ψιθυρίζετε στο αφτί όποια λόγια και όποιο νανούρισμα θέλετε. Οι νοσοκόμες, σας βοηθούν, σας δείχνουν πώς να φροντίζετε εσείς το μωρό και δεν μπαινοβγαίνουν βιαστικά, αλλά… τρυφερά, κάτι που έχετε όλοι σας ανάγκη. Κρατήστε τα μάτια σας ερμητικά κλειστά και ευχηθείτε. Να γίνει αυτό πραγματικότητα για όλο και περισσότερες οικογένειες στον πλανήτη. Τα κακά νέα είναι ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη, ειδικά εδώ στην Ελλάδα. Τα καλά, ότι η αρχή έγινε!
