Παρακαλώ, μην αγγίζετε!

Φεβρουαρίου 1, 2019 ksokouΣχολιάστε

Καθώς ετοιμαζόμουν να πάρω το μικροσκοπικό μου προωράκι των 30 εβδομάδων στο σπίτι, οι νεογνολόγοι μου έλεγαν διαρκώς να αποφεύγω τα σούπερ μάρκετ. Ήμουν πραγματικά πολύ μπερδεμένη. Είναι δυνατόν τα σούπερ μάρκετ να είναι τόσο απειλητική πηγή μικροβίων;

Εννοείται πως θα τηρούσα με ευλάβεια και την οδηγία αυτή, όμως δεν κρατήθηκα και ρώτησα το λόγο. Η απάντηση που πήρα ήταν, μεταξύ άλλων, ότι οι άνθρωποι στο σούπερ μάρκετ έχουν την τάση να αγγίζουν τα μικρά μωρά μέσα στο καροτσάκι τους. Γέλασα, μην μπορώντας να καταλάβω γιατί κάποιος θα έκανε κάτι τέτοιο. Εγώ δεν το είχα κάνει ποτέ.

Πόσο δίκιο είχαν… Από τη μέρα που άρχισα να βγάζω βόλτα το παιδί μου με το καροτσάκι, αντιμετώπισα ένα χείμαρρο ανθρώπων που προσπαθούσαν να αγγίξουν το μωρό μου και που δε δίσταζαν να κάνουν και προσωπικές ερωτήσεις. Ήταν λες και το μωρό μου ήταν δημόσια περιουσία!

Επιλόχειος ή μετατραυματικό στρες;

Ιανουαρίου 18, 2019 ksokou3 Σχόλια

Όταν γέννησα πρόωρα, πριν από σχεδόν 8 χρόνια, και ζήτησα να δω την ψυχολόγο του μαιευτηρίου, εκείνη απόρησε τι την ήθελα. Δεν ήταν, μήπως, το παιδί καλά; Όταν λίγους μήνες αργότερα αναζητούσα baby sitter για την 6 μηνών κόρη μου και βρήκα κάποια μαία η οποία εντελώς τυχαία είχε εμπειρία στην επιλόχειο κατάθλιψη, μου είπε: «Εσείς πάθατε επιλόχειο με λόγο». Ήταν όμως επιλόχειος κατάθλιψη; Υπάρχει άραγε επιλόχειος με ή χωρίς λόγο;

Σήμερα, οι γονείς ξέρουν πολλά για την επιλόχειο κατάθλιψη και υπάρχουν τρόποι και ειδικοί για να τη διαγνώσουν και να την αντιμετωπίσουν. Πρόσφατα μάλιστα έπεσα πάνω σε ένα δημοσίευμα που περιέγραφε την εμπειρία μιας αμερικανίδας μητέρας με πρόωρο μωρό. Στα μαιευτήρια εκεί τους δίνουν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τη μητρική κατάθλιψη, ώστε να εντοπίσουν τις υποψήφιες ή πάσχουσες μαμάδες και να τις βοηθήσουν. Εκείνο όμως για το οποίο δεν ψάχνουν ούτε εκεί, που είναι πιο μπροστά ομολογουμένως, πόσο μάλλον εδώ, είναι το μετατραυματικό στρες ή σύνδρομο. Post traumatic stress disorder διεθνώς. Το παρουσιάζει το 53% των μαμάδων που πέρασαν την πόρτα της ΜΕΝΝ και δεν έχει να κάνει με την κλασική επιλόχειο κατάθλιψη, αν και ορισμένα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν.

Πώς γεννήθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας;

Νοέμβριος 26, 2018 ksokouΣχολιάστε

Πάνε δέκα μέρες από την 17η Νοεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας. Αλήθεια, ποια είναι η ιστορία πίσω από την ημέρα που αγγίζει εκατομμύρια οικογένειες στον κόσμο;

Εδώ και περίπου 10 χρόνια, τα πρόωρα παιδιά αλλά και οι γονείς όλου του κόσμου, στις 17 Νοεμβρίου θυμούνται ο καθένας και η καθεμία τη δική τους προσωπική ιστορία προωρότητας. Όπως κάθε σημαντική εξέλιξη, έτσι και αυτή ξεκίνησε από μία προσωπική ιστορία. Αυτή της σημερινής Προέδρου και Συνιδρύτριας του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Φροντίδα Νεογνών, Σίλκε Μάντερ, η οποία το 1997 γέννησε δίδυμα στην 25η εβδομάδα κύησης.

Συνέντευξη: Η ψυχολογία της προωρότητας

Νοέμβριος 13, 2018 ksokouΣχολιάστε

Η Αριάδνη Λαμπράκη είναι ψυχολόγος με ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση και εξειδίκευση στην αντιμετώπιση του ψυχικού τραύματος, ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που ψυχανεμίστηκε την κρισιμότητα της προωρότητας για την ανθρώπινη ψυχή, χωρίς καν να χρειαστεί να διαβεί το κατώφλι μιας ΜΕΝΝ. Η Αριάδνη διεξάγει έρευνα στα πλαίσια μεταπτυχιακού προγράμματος με αντικείμενο τις ψυχολογικές επιτπώσεις της προωρότητας στους γονείς και μόλις ολοκλήρωσε τη διπλωματική της εργασία με τίτλο: «Εμπειρίες γονέων με πρόωρα νεογνά». Με σημείο εκκίνησης αυτή την εργασία και τις εμπειρίες που η ίδια αποκόμισε, μας μίλησε για όλα όσα συνθέτουν την προωρότητα από ψυχολογικής άποψης: για το πένθος που βιώνει μια μητέρα που γέννησε πρόωρα, ακόμη κι αν το παιδί της επέζησε, για το δέσιμο γονέα – πρόωρου παιδιού αλλά και τη μεγάλη πρόκληση της σχέσης τους, για την «ανεπάρεκεια» ακόμη και ορισμένων ειδικών, αλλά και για το θετικό κομμάτι μιας πρόωρης γέννησης. Η συνέντευξή της είναι αποκαλυπτική και η ίδια η πλέον αρμόδια να μιλήσει για θέματα που πολλές φορές ενώ τα νιώθουμε, δεν μπορούμε να τα βάλουμε σε λέξεις. Τέλος, να αναφέρουμε ότι κομμάτια από την εργασία της δημοσιεύονται αυτό το διάστημα στη σελίδα του facebook του 31εβδομάδες, ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Προωρότητας στις 17 Νοεμβρίου. Μείνετε συντονισμένοι!

Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο θέμα;
Μία σειρά συγκυριών με οδήγησαν στο συγκεκριμένο θέμα. Η απόφαση πάντως πάρθηκε όταν άκουσα την υπεύθυνη κάποιας μονάδας νεογνών να περιγράφει τις αντιδράσεις μητέρων κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του παιδιού τους. Η εικόνα που μετέφερε ήταν αυτή μητέρων σε κατάσταση σοκ και τότε άρχισα να αναρωτιέμαι πώς και γιατί. Δυστυχώς, ως τότε, όπως και ο περισσότερος κόσμος, δεν συνειδητοποιούσα ότι όταν λέμε “θερμοκοιτίδα” ουσιαστικά μιλάμε για “εντατική”. Και φοβάμαι πως ακόμα και ειδικοί που καλούνται να υποστηρίξουν, με οποιονδήποτε τρόπο, πρόωρα παιδιά και τις οικογένειές τους δεν αντιλαμβάνονται τις προεκτάσεις που μπορεί να έχει μία πρόωρη γέννηση.

Η ιστορία της Βάσιας: Η δική μας «αλλιώτικη» μάχη

Νοέμβριος 12, 2018Νοέμβριος 12, 2018 ksokouΣχολιάστε

Όταν γνώρισα τον άντρα μου, ήξερα ότι μαζί του θα κάνω οικογένεια. Ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς τις προσπάθειες για παιδί. Οι μήνες όμως περνούσαν και η εγκυμοσύνη που τόσο θέλαμε δεν ερχόταν. Έφτασε λοιπόν η μέρα που ο άντρας μου θα έφευγε για ταξίδι (είναι ναυτικός) και έτσι η εγκυμοσύνη θα περίμενε άλλους 6 μήνες. Δέκα μέρες αργότερα είχα καθυστέρηση, πίστευα ότι ήταν από τη στενοχώρια των ημερών, αλλά έκανα ένα τεστ για να μου φύγει η ιδέα και έδειξε ένα πεντακάθαρο «+». Η χαρά μου απερίγραπτη. Έκανα αμέσως αιματολογικές και ήμουν στην πέμπτη εβδομάδα! Μιλήσαμε εκείνο το βράδυ με τον άντρα μου και του είπα – θυμάμαι – ότι θα τον περιμένω να γυρίσει παρέα με το παιδί μας. Κλάμματα, φωνές και από τους δύο και κάπως έτσι ξεκίνησε το δικό μου ταξίδι στη μητρότητα.

Ένα γονίδιο παίζει ρόλο στον πρόωρο τοκετό

Οκτώβριος 19, 2018 ksokouΣχολιάστε

Κάθε χρόνο, 15 εκατομμύρια βρέφη σε όλον τον κόσμο γεννιούνται πρόωρα. Αν και τα περισσότερα τα καταφέρνουν ως παιδιά, μερικά υποφέρουν από νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως εγκεφαλική παράλυση, μαθησιακές δυσκολίες, μειωμένη όραση και προβλήματα συμπεριφοράς. Ο πρόωρος τοκετός είναι η βασικότερη αιτία θανάτου για παιδιά κάτω των 5 ετών, σε παγκόσμιο επίπεδο και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα της δημόσιας υγείας. Προς το παρόν όμως καμία θεραπεία που να αποτρέπει τον πρόωρο τοκετό δεν έχει βρεθεί και αυτό επειδή δεν έχουν εντοπιστεί επακριβώς τα αίτια. Πρόσφατα όμως, μία έρευνα στον Καναδά, ανακάλυψε ότι ένα γονίδιο, γνωστό ως Nodal, παίζει ρόλο στην έναρξη του πρόωρου τοκετού.

Η ιστορία της Κυριακής: 50 μέρες τρόμου

Σεπτεμβρίου 27, 2018 ksokouΣχολιάστε

Θεόδωρος, 29 εβδομάδων, 1200 γρ. Παραμονή στη ΜΕΝΝ 50 μέρες.

«Δεν θα κάνεις ποτέ παιδιά», μου έλεγαν, εγώ όμως ποτέ δεν το πίστεψα. Γιατί το ήξερα πως έχω τη δύναμη να φέρω στον κόσμο ένα παιδί. Πώς όμως, ποτέ δεν το σκέφτηκα.

Ξεκινά μια υπέροχη εγκυμοσύνη. Εγώ και ο άντρας μου να πετάμε στα σύννεφα. Να κάνουμε σχέδια, να φανταζόμαστε αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Του έλεγα από τον δεύτερο μήνα «αγόρι θα είναι, άκου με που σου λέω». Αγόρι ήταν τελικά. Στις 24 εβδομάδες του λέω πάλι. «Ανήσυχος είναι. Δεν θα αργήσει να βγει. Βιάζεται». Κλωτσιές συνέχεια και εγώ μια περίεργη ανησυχία. Στις 26 εβδομαδες ξυπνάω ανήσυχη τα ξημερώματα και πριν προλάβω να σηκωθώ απ’ το κρέβατι απλώνονται αίματα παντού. Χωρίς να το καταλάβω καλά καλά, βρεθήκαμε με τον άντρα μου στην κλινική. Πεθαίνει, αυτό σκέφτηκα. Ακίνητη στο κρεβάτι για μια εβδομάδα. Το σώσαμε. Μετά από 5 μέρες ξανά αιμορραγία και σπάσιμο λίγων αμνιακών υγρών, μου είπαν. «Αν θέλεις το μωρό σου να ζήσει πρέπει να σε μεταφέρουμε αμέσως στο Μακάρειο Νοσοκομείο στη Λευκωσία για να γεννήσεις εκεί και το αγοράκι σου να μπει κατευθείαν στην ΜΕΝΝ» μου λέει ο γιατρός. Χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα εκεί. Τρόμος! Ήξερα πως με το που θα πήγαινα θα γεννούσα. Μετά από 2 μέρες ξανά αιμορραγία και σπάσιμο νερών και όντας στις 29 εβδομάδες αποφασίζουν να με ξεγεννήσουν γιατί το μωρό μου και εγώ κινδυνεύαμε. Μου έκαναν καισαρική.